Το Βερολίνο (γερμ. Berlin) είναι η πρωτεύουσα και εκτός αυτού η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό πόλη της Γερμανίας. Ως προς τον πληθυσμό είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης η πόλη του Βερολίνου αποτελεί και κρατίδιο της γερμανικής ομοσπονδίας.Στην ιστορία του το Βερολίνο ήταν πρωτεύουσα διάφορων κρατών, όπως του Πριγκιπάτου του Βρανδεμβούργου, του Βασιλείου της Πρωσίας, του Γερμανικού Ράιχκαι της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Στις 3 Οκτωβρίου 1990 έγινε με την επανένωση των δυο γερμανικών κρατών πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και αντικατέστησε έτσι την μέχρι τότε πρωτεύουσα, τη Βόννη. Το γερμανικό κοινοβούλιο, που μέχρι τότε εξακολουθούσε να εδρεύει στη Βόννη, αποφάσισε το 1991 να μεταφερθεί στο Βερολίνο. Η μετακίνηση της βουλής από τη Βόννη στο Ράιχσταγκ του Βερολίνου πραγματοποιήθηκε το 1999.
Η πόλη αποτελεί σημαντικό κόμβο συγκοινωνιών όπως και οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο με πολυάριθμα πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα, θέατρα, μουσεία και αρχιτεκτονικά μνημεία.
Ιστορία
Ως έτος ίδρυσης του Βερολίνου θεωρείται το 1237, έτος κατά το οποίο αναφέρεται για πρώτη φορά ο οικισμός Κελν (Cölln), με τον οποίο αργότερα συνενώθηκε εκείνος του Βερολίνου το 1244. Η πρώτη γραπτή αναφορά στο Βερολίνο χρονολογείται το 1244. Από το 1415 έγινε επίσημα η κατοικία των διαφόρων αυτοκρατόρων και ηγεμόνων. Κατά την διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου το Βερολίνο έχασε το μισό πληθυσμό του και το ένα τρίτο των κτισμάτων του καταστράφηκε. Το 1640 έγινε πρίγκιπας ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος, ο Μέγας Εκλέκτορας, ο οποίος αύξησε την μετανάστευση και η πόλη άρχισε να επεκτείνεται.
Το 1685 εγκαταστάθηκαν στο Βερολίνο 15.000 Γάλλοι Ουγενότοι και έτσι το 1700 το 20% του βερολινέζικου πληθυσμού ήταν Γάλλοι. Αυτό είχε ως συνέπεια την μεγάλη γαλλική επιρροή. Το 1701 έγινε η πρωτεύουσα της Πρωσίας, αλλά τα κύρια βασιλικά παλάτια ήταν έξω από την πόλη, στην περιοχή του Πότσνταμ. Ταυτόχρονα, το Βερολίνο συνεχώς επεκτεινόταν.Το 1871 η πόλη ανακηρύχθηκε σε πρωτεύουσα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
>Μετά από πολλές πολιτικές αναταραχές, οι Ναζί κέρδισαν τις εκλογές του 1933 για το γερμανικό Ράιχσταγκ (Κοινοβούλιο). Η συνέπεια ήταν η καθιέρωση μιας βάρβαρης δικτατορίας. Το καθεστώς οργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 για να παραπλανήσει τη διεθνή κοινότητα. Κατά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και, καθώς ο Χίτλερ είχε κλεισθεί στο καταφύγιό του, αρνούμενος να εγκαταλείψει την πόλη, δόθηκε η Μάχη του Βερολίνου, γεγονός που στοίχισε χιλιάδες ζωές αμάχων και είχε ως συνέπεια τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.
Μετά από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και το τέλος του Τρίτου Ράιχ, το Βερολίνο ήταν χωρισμένο σε τέσσερις ζώνες κατοχής. Οι δυτικές ζώνες σχημάτισαν το Δυτικό Βερολίνο, και η σοβιετική ζώνη το Ανατολικό Βερολίνο, ενώ το 1961 διχοτομήθηκε οριστικά σε Ανατολικό και Δυτικό Βερολίνο με την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου. Το Τείχος του Βερολίνου κατεδαφίστηκε στις 9 Νοεμβρίου 1989. Τέλος, το 1990 έγινε η ενοποίηση της Γερμανίας και το Βερολίνο ορίσθηκε εκ νέου ως πρωτεύουσα, παραμένοντας μέχρι και σήμερα.
Γεωγραφία
Το Βερολίνο βρίσκεται στην ανατολική περιοχή της Γερμανίας, περίπου 70 χλμ. από τα σύνορα με την Πολωνία, σε εκτάσεις με επίπεδα υδατοφόρα εδάφη. Η αρχαία κοιλάδα Βερολίνου Βαρσοβίας, ανάμεσα στα υψίπεδα του Μπάρνιμ στο βορρά και τα υψίπεδα του Τέλτοβ στο νότο, σχηματίστηκε από την απορροή παγετώνων κατά το τέλος της τελευταίας παγετωνικής περιόδου. Ο ποταμός Σπρέε που διασχίζει την πόλη, απορρέει μέσα από αυτή την κοιλάδα. Στην βορειοδυτική περιοχή Σπάνταου του Βερολίνου, ο Σπρέε συναντά τον ποταμό Χάβελ, ο οποίος και διασχίζει το δυτικό Βερολίνο από το βορρά προς το νότο. Ο Χάβελ απορρέει μέσω ενός δικτύου διαδοχικών λιμνών, με μεγαλύτερες τη λίμνη Τέγκελερζεε και την Γκρόσερ Βάνζεε. Μία σειρά από λίμνες τροφοδοτεί επίσης και τον Σπρέε στο ανατολικό Βερολίνο, μέσω της λίμνης Γκρόσερ Μούγκελζεε.
Αρκετά εκτεταμένα τμήματα της σύγχρονης πόλης βρίσκονται στα βαθύπεδα των δύο πλευρών της κοιλάδας του Σπρέε. Οι περιοχές Ράινικενντορφ και Πάνκοβ βρίσκονται στο υψίπεδο Μπάρνιμ, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα των περιοχών Σαρλότενμπουργκ, Βίλμερσντορφ, Στέγκλιτς, Τσέλενντορφ, Τέμπελχοφ, Σόνεμπεργκ και Νόικελν εκτείνονται στο υψίπεδο του Τέλτοβ. Η περιοχή του Σπάνταου βρίσκεται ανάμεσα στην κοιλάδα του Σπρέε και την πεδιάδα Νάουεν, η οποία απλώνεται δυτικά του Βερολίνου. Το ψηλότερο σημείο της περιοχής είναι τα υψώματα του Τόιφελσμπεργκ και του Μουγκελμπέργκε. Και οι δύο αυτοί λοφίσκοι έχουν ύψος περίπου 115 μ. Το Τόιφελσμπεργκ είναι στην πραγματικότητα τεχνητά κατασκευασμένο από τα ερείπια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Αξιοθέατα
Η πρωτεύουσα της Γερμανίας, το Βερολίνο είναι η ιδανική πόλη για παρέες. Έντονη νυχτερινή ζωή, εξαιρετικές και ποικίλες γεύσεις, πολλά μουσεία και εκθέσεις, παλάτια και κήπους, ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και ιστορία συνδυάζονται και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα στους επισκέπτες.
Νήσος των Μουσείων
Πέντε μνημειώδη κτήρια υψώνονται στο νησί του ποταμού Σπρέε, στην καρδιά του Βερολίνου, της νέας αλλά και παλαιάς γερμανικής πρωτεύουσας, που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να ανακτά το ρόλο της ως κέντρο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Τα κτήρια αποτελούν αριστουργήματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής και αναστηλώθηκαν μετά τις σοβαρές ζημιές που υπέστησαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη με τον επιβλητικότητά τους, ενώ οι συλλογές τους καλύπτουν την ιστορία των πολιτισμών που αναπτύχθηκαν στη Μεσοποταμία και την Αίγυπτο, την Ελλάδα και τη Ρώμη, καθώς και τις κορυφαίες στιγμές της Ισλαμικής τέχνης, για να καταλήξουν, χωρίς αυτό να αποτελεί ουσιαστικά αντίθεση, στη γερμανική τέχνη του 19ου αιώνα και τον γαλλικό Ιμπρεσιονισμό. Ο επισκέπτης των μουσείων «ζει» την ιστορία μέσω των θεαματικών αναπαραστάσεων ολόκληρων μνημείων, όπως ο κολοσσιαίος Βωμός της Περγάμου και η Πομπική οδός της Βαβυλώνας.
Πότσνταμ
Το Πότσνταμ ή Πότσδαμ (γερμ. Potsdam) είναι η πρωτεύουσα του γερμανικού κρατιδίου του Βρανδεμβούργου. Η πόλη είναι ευρέως γνωστή για τα μοναδικά πολιτιστικά τοπία της, ειδικότερα τα πάρκα και το περίφημο ανάκτορο "Σανσουσί, (Sanssouci), που έκτισε ο Φρειδερίκος ο Μέγας, και που αποτελεί σήμερα "μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς" κατά την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Το Potsdam-Babelsberg ειναι ένα από τα κύρια κέντρα της ευρωπαϊκής παραγωγής ταινιών. Το Filmstudio Babelsberg συνεργάζεται όλο και περισσότερο με σημαντικές επιχειρήσεις από το Λος Άντζελες. Η ορχήστρα "Deutsches Filmorchester Babelsberg" ηχογραφεί συχνά κομμάτια για μουσική επένδυση εγχώριων και ξένων κινηματογραφικών ταινιών. Η ορχήστρα παρουσιάζει επίσης πολλές συναυλίες στην αίθουσα συναυλιών Nikolaisaal.
Ράιχσταγκ
Με την ονομασία Ράιχσταγκ εκ του γερμανικού όρου "Reichstag", φερόταν το νομοθετικό σώμα της Γερμανίας κατά την περίοδο 1867 - 1945. Οι Γερμανοί θεωρούν ως πρώτο Ράιχσταγκ την Δίαιτα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που το 1663 μετατράπηκε σε διαρκές συνέδριο των αντιπροσώπων, με έδρα τότε τo Ρέγκενσμπουργκ, όπου έπαψε να υφίσταται με την κατάρρευση της Αυτοκρατορίας, το 1805.
Τηλεοπτικός πύργος Βερολίνου
Ο Φέρνσετουρμ (Fernsehturm, γερμανικά για το "τηλεοπτικός πύργος") είναι ένας τηλεοπτικός πύργος στο κέντρο του Βερολίνου, Γερμανία. Είναι ένα γνωστό αξιοθέατο κοντά στην πλατεία Alexanderplatz. Ο πύργος χτίστηκε μεταξύ το 1965 και το 1969 από την πρώην Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας. Ο πύργος είναι ορατός σε όλες τις κεντρικές περιοχές του Βερολίνου, και παραμένει ένα σύμβολο της πόλης.
Το αρχικό συνολικό ύψος του πύργου ήταν 365 μ, αλλά μετά από την εγκατάσταση μιας νέας κεραίας στη δεκαετία του '90, το ύψος είναι τώρα ειναι 368 μ.
Ο Φέρνσετουρμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη δομή στην Ευρώπη, μετά από τον Πύργο Οστάνκινο της Μόσχας. Υπάρχει μια πλατφόρμα επισκεπτών και ένα εστιατόριο στη μέση της σφαίρας. Η πλατφόρμα επισκεπτών είναι σε ένα ύψος περίπου 204 μέτρων επάνω από το έδαφος. Το εστιατόριο, το οποίο περιστρέφεται σε είκοσι λεπτά, είναι επάνω από την πλατφόρμα επισκεπτών. (Αρχικά γύρισε μία φορά ανά ώρα η ταχύτητα διπλασιάστηκε αργότερα, και τριπλασιάστηκε μετά από την πρόσφατη ανακαίνιση στη δεκαετία του '90) Μέσα στον άξονα είναι δύο ανελκυστήρες για να φέρνει τους επισκέπτες στη σφαίρα του πύργου σε 16 δευτερόλεπτα.
Πύλη του Βρανδεμβούργου
Η Πύλη του Βρανδεμβούργου κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1788 με 1791 και κατά την διάρκεια της βασιλείας του Φρειδερίκου Γουλιέλμου του δεύτερου (γερμ. Friedrich Wilhelm II) της Πρωσσίας. Το 1806 η ρωμαϊκή πολεμική άμαξα που κοσμούσε την Πύλη, μεταφέρθηκε από τον Μεγάλο Ναπολέοντα στο Παρίσι, όμως το 1814 επιστράφηκε ξανά στο Βερολίνο, και το γλυπτό ξαναπήρε τη θέση του στο μνημείο. Το 1860 με αφορμή την κατεδάφιση των τειχών του Βερολίνου, καταστράφηκαν σχεδόν όλες οι πύλες της πόλης, με εξαίρεση την Πύλη του Βρανδεμβούργου.
Στις 30 Ιανουαρίου του 1933 γιορτάστηκε από τους Εθνικοσοσιαλιστές η ανάληψη της εξουσίας μπροστά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου. Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το γλυπτό της θεάς Νίκης με την άμαξα υπέστη σημαντικές ζημίες εξαιτίας των πυροβολισμών. Επίσης το κυρίως σώμα της Πύλης είχε εν μέρει καταστραφεί. Το μνημείο ήταν ανάγκη να ανακατασκευαστεί. Στις εργασίες της ανακατασκευής έλαβαν μέρος και τα δύο μέρη του Βερολίνου, το ανατολικό και το δυτικό. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν στις 14 Δεκεμβρίου του 1957.
28 χρόνια μετά το χτίσιμο του Τείχους του Βερολίνου, στις 22 Δεκεμβρίου 1989, και παράλληλα με την πτώση του Τείχους, η Πύλη του Βερολίνου άνοιξε, ενώνοντας τα δύο τμήματα της πόλης. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου απoτέλεσε το επίκεντρο των πανηγυρισμών, το σύμβολο της ένωσης της Γερμανίας και το σύμβολο του τέλους του Ψυχρού Πολέμου. Στις 3 Οκτωβρίου 2002 η Πύλη του Βρανδεμβούργου ανασκευάστηκε πλήρως, έπειτα από εργασίες 22 μηνών. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου απεικονίζεται στην πίσω πλευρά των 10, 20 και 50 λεπτών των γερμανικών κερμάτων ευρώ.
